ایراد از گیرنده است، به فرستنده کاری نداشته باشید !

داشتم دنبال شرح مناسبی می گشتم که حال این روزهایم را توصیف کند و در عین حال  با گوشی ور میرفتم و با آقای همکار صحبت می کردم که وای فای قطع و وصل می شود و بعد یکهو این کلمه ، این کلمه ی جادویی من را جذب کرد!

قطع و وصل! حال این روزهای من دقیقا همین است. 

روزهای زیادی است که در مورد مساله ای که برایم اهمیت دارد و یکجورهایی تصمیم گیری در موردش سخت، دارم با خودم کلنجار می روم و این وسط تغییرات احوالی که دارم، در عین روان شاد کردن آدم، خنده دار هم هست!

مثلا یکهو، یک لحظه ی خیلی بی ربط، مثلا وقتی دارم زمین را دستمال می کشم، به حدی از ناامیدی و دلسردی می رسم که بیا و ببین! آنقدر که بنشینم زمین و گریه کنم و دلم بخواهد با همان دستمال گردگیری، دماغم را بگیرم!

بعد یهو، باز یک وقت بی ربط تر دیگر، مثلا وقتی سر کار دارم تاریخ مسابقات را چک میکنم، چنان روزنه ی امیدی در دلم روشن می شود که بیا و ببین !

این قطع و وصل شدن شاید لاز م است. لازم است که یکهو آدم به ورطه ی نابودی کشانده نشود و خودش را بیچاره نکند.

****

سخت است، سخت است که د رمورد مساله ای که همه فکر می کنند تو خیلی در آن بی خیالی طی می کنی، اتفاقا سخت گیر تر از همیشه هم باشی و هیچ کس نداند دغدغه های تو که برای خیلی ها بی اهمیت است، چه قدر ذهنت را درگیر  کرده. 

این مرز بین بیم و امید و رفتن و برگشتن از آن، مرز باریک و عجیبی است.

این روزها آزمون سختی دارم. آزمونی که  یکجورهایی مسیر زندگی ام را از اینچه هست تغییر می دهد. 

دعا کنید که بتوانم تصمیم درست را بگیرم.