نقطه؛ ویرگول...

یادداشت های گاه و بیگاهانه

نقطه؛ ویرگول...

یادداشت های گاه و بیگاهانه

نگاهی که به بخشنده ترین دستها مانده است

مدت هاست که ننوشته ام، که کم کاری کرده ام، که خودم را غرق کرده ام و دل خوش به عکس نوشته های اینستاگرامی  و اینکه مثلا حس ها و نگفته ها را آنجا می نویسم.

و ا لبته خودم هم می دانم که این نوشتن ها کجا و آن نوشتن ها کجا.

خب روزگار است دیگر!

امروز اما حس خوبی دارم. از مولود امروز دلم خوش است. از اینکه صبح اول صبحی کلی برایش خرده فرمایش کرده ام و سفار ش کرده ام و درگوشی حرف زده ام، خوش خوشانم می شود.

سال جدید آمده و حال جدید هنوز نیامده.

کاش در آخرین روزهای فروردین، حالمان هم اردیبهشتی شود و بهاری.


نظرات 1 + ارسال نظر
سهیلا چهارشنبه 8 اردیبهشت 1395 ساعت 18:31 http://nanehadi.blogsky.com

سلام چه عجب رها خانم.از این طرفا.

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد